Donderdag 1 april. Een dag waarop aprilvissen al eens boven komen drijven. Ook ik pakte dit jaar uit. Via een ludiek filmpje liet ik uitschijnen dat het 50-meterbad van het nieuwe zwembadcomplex “opnieuw” nèt geen 50-meter lang zou zijn, precies wat al jaren aan de toog wordt verteld over het bestaande zwembad. Ze zouden in de jaren ‘80 namelijk de tegeltjes vergeten meetellen zijn.

​

Niets blijkt minder waar. In het filmpje waar ik mijn aprilgrap uitleg is trouwens een gastrol weggelegd voor zijn zoontje August, die verkleed als aap moet helpen duidelijk maken dat de toogpraat eigenlijk een “broodjeaapverhaal*” is. Zo heb ik geprobeerd dit jarenlange misverstand ludiek de wereld uit te helpen. Vroeger verscheen namelijk een artikel dat het Stedelijk Zwembad van Aalst net niet olympisch zou geweest zijn. Eigenlijk klopt dat niet. Een olympisch bad heeft namelijk een lengte van 50 meter bij een breedte van 25 meter en de zwembanen zijn 2,5 meter breed. Het Aalsters zwembad is wel 50 meter lang, maar heeft slechts een breedte van een kleine 17 meter. Ook de zwembanen zelf zijn minder breed, met een breedte van 2 meter.

​

Ter informatie: een broodjeaapverhaal, stadssage of stadslegende is een (grotendeels) verzonnen verhaal dat als waargebeurd wordt doorverteld en daardoor aan overtuigingskracht wint. Bronnen ontbreken meestal; wie het verhaal (door)vertelt, heeft het van iemand anders gehoord die op zijn beurt de oorspronkelijke verteller evenmin kent.