In oktober keurde het Aalsterse stadsbestuur een nieuw erkenningsreglement goed voor alle verenigingen. Om subsidies van de stad te kunnen verkrijgen, moeten verenigingen een erkenning aanvragen. De criteria om erkend te kunnen worden zijn vanzelfsprekend: het moet onder andere gaan om verenigingen die actief zijn in Aalst, geen winstoogmerk nastreven, het Nederlands als voertaal hanteren en geen enkele vorm van discriminatie toelaten. Respecteren verenigingen deze voorwaarden niet, kunnen ze geen steun van de stad verwachten. Simpel, toch?

De strijd tegen discriminatie is helaas nog niet achter de rug. De moord op David Polfliet in Beveren eerder deze maand is daar – vermoedelijk – het pijnlijke bewijs van. Gaan we toestaan dat mensen die iemand van hetzelfde geslacht liefhebben schrik moeten hebben om die liefde te uiten? De vele reacties die het tragisch gebeuren uitlokten, doen alvast verhopen van niet. Maar alsof dat nog niet genoeg was, bevestigde de Katholieke Kerk nu opnieuw diens doctrine inzake homoseksualiteit: het is een “keuze” en een “zonde” en een huwelijk tussen mensen van hetzelfde geslacht kan niet gezegend worden door de kerk. Serieus?

Ik doorblader graag even met u de Belgische Grondwet, de juridische bijbel in ons land zo u wil. In artikel 11 staat het volgende: “Het genot van de rechten en vrijheden aan de Belgen toegekend moet zonder discriminatie verzekerd worden.” Er zijn diverse erkende discriminatiegronden, waaronder seksuele geaardheid (ook geslacht is een van die discriminatie, maar dat zou ons nu te ver leiden). In onze maatschappij is het verbod op dergelijke discriminatie even belangrijk geworden als de overige liberale vrijheden die we koesteren en die tevens verankerd zijn in de Grondwet, zoals bv. vrijheid van meningsuiting, vrijheid van bezit en vrijheid van religie.

Diverse passages in de Bijbel staan haaks op de katholieke doctrine inzake homoseksualiteit. Ik denk bijvoorbeeld aan Leviticus, 19:18; “Je zult je naaste liefhebben als jezelf”. Of Lucas, 6: 36-38; Wees barmhartig zoals jullie Vader barmhartig is. Oordeel niet, dan zal er niet over je geoordeeld worden. Veroordeel niet, dan zul je niet veroordeeld worden. Vergeef, dan zal je vergeven worden. Geef, dan zal je gegeven worden; een goede stevig aangedrukte, goed geschudde en overvolle maat zal je worden toebedeeld. Want de maat die je voor anderen gebruikt, zal ook voor jullie worden gebruikt.” Of wat dacht u van Galaten, 5:22-23; Maar de vrucht van de Geest is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing. Er is geen wet die daar iets tegen heeft”. Zoals u hierin misschien kan zien ben ik inderdaad naar een katholieke school geweest.

De Katholieke Kerk heeft een voorbeeldfunctie. Te meer omdat het katholicisme in Vlaanderen in grote mate gefinancierd wordt door de overheid. Onderzoek uit 2016 – een jaar waarin voor het eerst meer kinderen in Vlaanderen niet gedoopt worden in plaats van wel – wijst uit dat de Katholieke Kerk elk jaar zo’n €76 miljoen ontvangt van de Vlaamse overheid. Ondanks een sterk dalend aantal gelovigen in Vlaanderen, blijft die financiering al 50 jaar stabiel. Een restant uit de Napoleontische tijd. Het is vreemd om vast te stellen dat een instituut dat jaarlijks verder afkalft toch even veel belastinggeld toegestopt krijgt, en al zeker als een dergelijk instituut onze Grondwet niet respecteert.

In Duitsland en Italië laat men belastingplichtigen de keuze om bij hun aangifte te kiezen aan welke geloofsgemeenschap zij een stukje van hun belastingen wensen toe te kennen. Het geeft de financiering van religies een meer democratisch karakter. Maar laat ons nog een stap verder gaan: laat belastingplichtigen de vrijheid óf ze geloofsgemeenschappen wel of niet willen financieren. Dit zou wel eens een volledig ander beeld kunnen geven, dan de huidige situatie. Het kan geloofsgemeenschappen – om het even welke overigens – mogelijk inspireren om meer draagvlak te zoeken in een moderne Westerse maatschappij. Een dergelijke wijziging vergt echter – jawel – een wijziging van onze Grondwet.

Dit heeft op zich misschien weinig met lokale politiek te maken, althans we kunnen er van hieruit niet veel aan doen. Maar er zou op zijn minst (eindelijk) een signaal mogen komen. Organisaties die belastinggeld ontvangen van een overheid behoren onze Grondwet en alle liberale vrijheden die erin vervat zijn te respecteren. Aalst geeft daarin eigenlijk reeds het goede voorbeeld. Religie behoort mensen te verbinden (naastenliefde), te troosten (barmhartigheid) en te inspireren (goedheid). Een nieuwe Verlichting om religieuze dogma’s in de nieuwe tijd te brengen, zou een fantastische stap voorwaarts zijn. 

Elke vorm van liefde is te mooi om te beschimpen, ongeacht tussen wie die liefde plaatsvindt. Tussen partners, tussen ouder en kind, broers of zussen, vrienden, ongeacht het geslacht. Liefde is liefde. Niemand zou schrik mogen hebben om diens liefde voor een ander publiekelijk te uiten. Of zoals Bart Peeters het zo mooi stelt: “Zonder liefde kan de hemel niet bestaan.”